Çocukluğumuzun Çizgi Filmleri

İyiler Daima Kazanır

   Sabahtan akşama sokakta oynayıp akşam ebesi yapmadan eve girmeyen, sulugöz sakıza mazoşistçe bağlı olan, leblebi tozu yerken boğulma tehlikesi geçiren, su balonu oynamanın keyfine varan, piknik yapmak için evdeki bütün nevaleyi sokağa taşıyan, boş evlerle ilgili korkunç senaryolar yazan, sabahın köründe çizgi film izlemek için uyanan sen...evet, evet sen 90'lar çocuğu yüzündeki tebessümü görebiliyorum ;)

  Kız arkadaşları ip atlasın diye ipin içinde saatlerce bekleyen oğlan, erkek arkadaşları maç yapabilsin diye kaleye geçen kız hadi gel senin için bir şey hazırladım. Çocukluğunda izlediğin çizgi filmlere ufak bir yolculuk...

 
   

   Not: Hazırlarken epey uğraştım ancak ses ayarlarında ufak tefek sorunlar olmuş affola..Bu konuda çok bilgili sayılmam :) Bir de Temel Reis'i eklemeyi unutmuşum maalesef.

 Bonus: Susam sokağını herkes bilir ama bir program daha ekledim (The dinozaurs tv show). Hatırlayan çıkar mı merak ediyorum. Henüz bahsettiğimde hatırlayan olmadı ama ben bunu izlemek için ablam ve kuzenimle savaş verirdim. Çok sevimsizmiş ama çocukken hayrandım :)

  İyi seyirler.

Behzat Ç.

Behzat Ç.

   Bu diziyi tek bir başlık altında toplayabileceğimi sanmıyorum. Efsanedir benim için. Güldürdüğü kadar ağlatmıştır da...Şimdilik onlardan birini ekliyorum sadece. Fazla söze gerek yok.

Sevgi Bağları (Now and Then)

  Sevgi Bağları (Now and Then)

 
 Yıllar evvel izlediğim bu film çocukluk hayalimi de barındırdığı için mi bu kadar güzel gelmişti bana? Bilmiyorum, ama hepimizin hayatında böyle hayaller kurduğu ve hatta salak bir nesil olmaya meyilli olduğumuz bu tarz film ve benzerlerinden çok hoşlandığımız yıllar vardı. Şükür ki salak olmadık :)

Hani şu Amerikan filmlerinde düz sokakların, müstakil evlerin ve evlerin bahçelerinin olduğu hatta çocukların bisiklet sürdüğü sokaklar vardır.  İşte film böyle bir yerde geçiyor. Artık "hollywood effect" mi dersiniz ne dersiniz bilmem ama ben bu filmi izledikten sonra böyle bir sokakta yaşamanın ve arkadaşlarımla böyle bir ağaç evimizin olmasının hayalini kurmuştum. Zaten oldum olası ağaç evlere karşı hayranlığım bitmek bilmedi ama bu filmden sonra daha da artmıştı bunu hatırlıyorum.

  Televizyonda yayınlarken "Sevgi Bağları" diye izlediğimi hatırlıyorum ama internette "Bağlılık Yemini" diye çevirmişler filmin adını. Beş dakika öncesini hatırlayamayan ama çocukluğuna dair her şeyi hatırlayan biri olarak yanıldığımı sanmam. İnternetteki yanlıştır :) Her neyse...

   Sokakta oynamanın zevkini yaşamış bir çocuk olduğum için belki de unutmamışımdır bu filmi. Zaten 90'larda çocuk olanlar dediklerime yabancı değil çünkü biz sabahtan akşama sokakta oynayan, bisiklet süren, su balonu oynayan ve hatta cin çağıran (sonra da gece korkudan uyuyamayıp yatağın altını kontrol eden) çocuklardık.

   Ve tabi ki hepimizin sağlam dostlukları vardı, günün birinde hepimiz bir tarafa dağılacak olsak da...

   Şimdi sokakta toza bulanana kadar oynamanın tadını almış neslin son evlatları; çocuk filmi, derinliği yoktur falan demeyi bırakıp açın bu filmi alın abur cuburunuzu yanınıza ve nostalji yapın bugün. İyi gelecek inanın ;)